Ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύουμε τα γεγονότα επηρεάζει τα συναισθήματά μας και τη συμπεριφορά μας. Κομμάτι της συμπεριφοράς μας αποτελεί και η διατροφή μας, η οποία άρα επηρεάζεται από τον τρόπο που σκεφτόμαστε και από τα συναισθήματά μας.
Πώς όμως;
Όσον αφορά στην απώλεια βάρους και τη διατήρηση του νέου χαμηλότερου βάρους ένας απόλυτος , ανελαστικός και διχοτομικός τρόπος σκέψης (σκέψη του «όλα ή τίποτα» ή σκέψη «άσπρο ή μαύρο») αποτελεί ένα βασικό εμπόδιο.Ο διχοτομικός αυτός τρόπος σκέψης δεν έχει να κάνει μόνο με το φαγητό, το βάρος και την εμφάνιση (π.χ. «Αν δεν χάσω 20 κιλά,τότε δεν αξίζει η προσπάθεια»),αλλά και με άλλες σημαντικές περιοχές της ζωής του ατόμου. Επίσης πεποιθήσεις του ατόμου μπορεί να μπλοκάρουν την προσπάθεια απώλειας βάρους όπως η σκέψη ότι π.χ. δεν θα τα καταφέρει.Έτσι ένα άτομο με χαμηλή αυτοαποτελεσματικότητα γενικά στη ζωή του που ή δεν προσπαθεί καθόλου να επιτύχει στόχους ή ματαιώνεται γρήγορα και παρατάει την προσπάθεια γιατί είναι πεπεισμένο ότι δεν θα τα καταφέρει είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα παρατήσει γρήγορα την προσπάθεια απώλειας βάρους ή/και θα επανακτήσει το χαμένο βάρος.
Η πεποίθηση ότι δεν θα πετύχουν σε σημαντικούς τομείς της ζωής τους εάν δεν καταφέρουν το επιθυμητό βάρος θέτοντας σε αναμονή στόχους που μπορούν να επιτευχθούν ανεξάρτητα από την απώλεια βάρους αντανακλάται σε σκέψεις όπως «Θα εγκαταλείψω μια μη ικανοποιητική σχέση όταν θα γίνω λεπτή» ή σκέψεις που αποδεικνύουν ότι το άτομο κρίνει την αξία του με βάση το βάρος του π.χ. «Αν είμαι λεπτή μόνο τότε μπορώ να πετύχω ή αξίζω». Αξιολόγηση τέτοιων σκέψεων είναι απαραίτητη έτσι ώστε το άτομο να έχει μια μακροπρόθεσμη διατήρηση του νέου βάρους.
Δυσλειτουργικές σκέψεις όπως «Για να είμαι ελκυστική,πρέπει να είμαι λεπτή» ή «Κανένας δεν θα ήθελε να με προσλάβει έτσι που είμαι» συντηρούν μια αρνητική εικόνα σώματος,η οποία μπορεί να οδηγεί σε υπερβολική κατανάλωση φαγητού.Κατά τη διάρκεια της προσπάθειας απώλειας βάρους είναι σημαντικό να αποκτήσει το άτομο μια πιο θετική εικόνα σώματος, που υποδηλώνει αποδοχή του νέου βάρους και της νέας εμφάνισης πριν φτάσει στον επιθυμητό στόχο βάρους. Έτσι ελαχιστοποιείται η πιθανότητα ανάκτησης του χαμένου βάρους λόγω απογοήτευσης εάν το άτομο δεν καταφέρει να φτάσει στον επιθυμητό στόχο ή έχει επιβραδυνθεί ο ρυθμός μείωσης της απώλειας βάρους.
Όσον αφορά στο κομμάτι των συναισθημάτων η τάση να τρώει κάποιος για να ρυθμίσει τη διάθεσή του, να αποφύγει αρνητικά συναισθήματα ή να τρώει ως απάντηση στις δυσκολίες της ζωής του είναι ένα πάρα πολύ συχνό φαινόμενο.Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει το άτομο να μάθει σωστούς τρόπους διαχείρισης των συναισθημάτων του,αποτελεσματικούς τρόπους επίλυσης των προβλημάτων του και εάν υπάρχει διαταραχή άγχους ή κατάθλιψης είναι αναγκαίο να θεραπευτεί.
Από τα παραπάνω προκύπτει το γεγονός ότι για να μπορέσει κάποιος να χάσει βάρος, αλλά και – το πιο σημαντικό- για να διατηρήσει το νέο, χαμηλότερο βάρος του δεν αρκεί μόνο να αλλάξει τις συμπεριφορές τις σχετικές με την πρόσληψη τροφής αλλά και τον τρόπο που σκέφτεται.
