Πόσο αποτελεσματική είναι μια ομοιοπαθητική θεραπεία για την υγεία;
Τελευταία η ομοιοπαθητική έχει αυξανόμενη απήχηση στις θεραπείες εκλογής των ασθενών και συχνά εφαρμόζεται σε διατροφικά συσχετιζόμενες καταστάσεις υγείας. Το εύλογο ερώτημα είναι εάν είναι πράγματι αποτελεσματική. Ο επίσημος οργανισμός της Αυστραλίας για την υγεία και την έρευνα στον τομέα της ιατρικής εξέτασε πρόσφατα σε αναλυτική του μελέτη την αποδοτικότητα της ομοιοπαθητικής σε διάφορες καταστάσεις υγείας.
Πριν συνοψίσω τα πορίσματα της μελέτης αυτής, καλό είναι να έχετε υπόψη σας ότι ως ομοιοπαθητική ορίζεται ένα είδος εναλλακτικής ιατρικής που βασίζεται σε δύο βασικούς πυλώνες:
- οι ουσίες που προκαλούν την ασθένεια σε ένα υγιή άνθρωπο μπορούν σε πολύ μικρές δόσεις να θεραπεύσουν τα συμπτώματα καθώς και
- τα πολύ αραιωμένα διαλύματα διατηρούν μνήμη των αρχικών ουσιών και μπορούν να λειτουργήσουν θεραπευτικά.
Είναι αποτελεσματική η ομοιοπαθητική;
Κατόπιν λοιπόν, αναλυτικής έρευνας τόσο της βιβλιογραφίας όσο και των κατευθυντήριων οδηγιών που έχουν εκδοθεί από διάφορες χώρες και οργανισμούς, η αποτελεσματικότητα της ομοιοπαθητικής σε 55 καταστάσεις υγείας, είχε τα εξής αποτελέσματα (παραθέτω τα πιο σημαντικά):
Η ομοιοπαθητική δεν είναι περισσότερο αποτελεσματική από μια placebo παρέμβαση για:
- το άσθμα
- το στρες ή την αγχώδη διαταραχή
- τον πονοκέφαλο ή την ημικρανία
- την μυϊκή ακαμψία (καθυστερημένη)
- το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο
- τη διάρροια σε παιδιά (χρήση ειδικού ομοιοπαθητικού σκευάσματος)
- τον μετεγχειρητικό ειλεό
Δεν υπάρχουν αξιόπιστες μελέτες για την αποτελεσματικότητα της ομοιοπαθητικής για:
- την ινομυαλγία
- την ρευματοειδή αρθρίτιδα
- την αϋπνία
- την αλλεργική ρινίτιδα
- το ADHD (σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής) στα παιδιά
- το έλκος π.χ. στομάχου
- την ιγμορίτιδα
- το AIDS
- τις εξάψεις γυναικών με καρκίνο του στήθους
- την αλλεργική ρινίτιδα
- την γρίπη
- την στοματίτιδα λόγω χημειοθεραπείας
Δεν υπάρχουν αξιόπιστες έρευνες για να βγάλουμε οποιοδήποτε συμπέρασμα για:
- την ναυτία και τον εμετό στη χημειοθεραπεία
- την ωτίτιδα
- την ακμή
- την αμοιβάδωση και την γιαρδίαση (γαστρεντερική μόλυνση από παράσιτα)
- την πρωκτοκολίτιδα
Συμπέρασμα
Η εν λόγω επίσημη αναφορά της Αυστραλίας είναι πολύ αναλυτική και εξετάζει πολλές διαφορετικές καταστάσεις υγείας. Για την εξασφάλιση της αντικειμενικότητας έχουν ληφθεί επαρκή μέτρα ενώ η υπεύθυνη ομάδα έργου αποτελείται από επιστήμονες του χώρου. Να σημειώσουμε πως ένας μεγάλος αριθμός ερευνών ήταν αναξιόπιστες δηλαδή κακής ποιότητας (όχι καλά σχεδιασμένες ή/και με μικρό δείγμα) και γι αυτό δεν μπορούν να διεξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για κάποιες καταστάσεις υγείας ενώ οι ερευνητές καταλήγουν πως η ομοιοπαθητική δεν πρέπει να εφαρμόζεται σε σοβαρές ή χρόνιες ασθένειες και σε καμία περίπτωση να μην καθυστερεί ή αφήνει πίσω την συμβατική θεραπεία. Τέλος, αν και δεν εξετάζεται από το παρόν paper, είναι σαφές πως η χρήση βοτάνων μπορεί να εμπλέκεται με το διατροφικό πρόγραμμα και να χρειαστεί να προνοήσετε διαφορετικά γι’αυτό.
