Όταν λέμε «Διαβητικό Πόδι» αναφερόμαστε σε επιπλοκή των ανθρώπων που έχουν σακχαρώδη διαβήτη. Δυστυχώς, η συχνότητα του διαβήτη τύπου 2 εμφανίζει αύξηση σε παγκόσμια κλίμακα τέτοιου βαθμού που πολλοί ομιλούν για επιδημία. Το 2030 αναμένεται ότι οι διαβητικοί θα υπερβούν τα 552 εκατομμύρια, 9.9% του ενήλικου πληθυσμού παγκοσμίως. Στην Ελλάδα το ποσοστό είναι 6%-8% χωρίς του προδιαβητικούς. Βάσει όμως των ηλεκτρονικών συνταγογραφήσεων πλησιάζει το 10% του πληθυσμού.
Ως «Διαβητικό Πόδι» ορίζεται κάθε αναγνωρίσιμη λειτουργική ή και ανατομική ανωμαλία στα κάτω άκρα των διαβητικών ασθενών. Ως “σύνδρομο του Διαβητικού Ποδιού” ορίζεται η εξέλκωση ή/ και ιστική επιμόλυνση συνήθως κατόπιν τραυματισμού, σε υπόστρωμα νευροπάθειας ή/ και αγγειοπάθειας που μπορεί να οδηγήσει σε ακρωτηριασμό.
Οι αιτίες που οδηγούν στο Διαβητικό Πόδι είναι η διαβητική αρτηριοπάθεια και η διαβητική νευροπάθεια. Η περιφερική αρτηριοπάθεια κάνει το δέρμα των ποδιών λεπτό και ευπαθές σε τραυματισμούς. Η παροχή αίματος μπορεί να είναι οριακή και όταν οι ανάγκες νια μεγαλύτερη αιμάτωση και οξυγόνωση αυξηθούν (π.χ, από μία λοίμωξη), τότε η αμυντικοί και επουλωτικοί μηχανισμοί του οργανισμού ανεπαρκούν, με αποτέλεσμα την εμφάνιση απειλητικών λοιμώξεων.
Όταν μάλιστα συνυπάρχει και διαβητική νευροπάθεια το βλαπτικό αποτέλεσμα των τραυματισμών είναι πολλαπλάσιο. Η βλάβη των νεύρων στον διαβήτη (διαβητική νευροπάθεια) προκαλεί απώλεια της αισθητικότητας. Λόγω της βλάβης αυτής τα βλαπτικά ερεθίσματα τραυματισμοί, εγκαύματα, επιφανειακές διαβρώσεις) δεν γίνονται αντιληπτά, γιατί οι ασθενείς δεν πονούν. Έτσι, οι μικρές βλάβες δεν αντιμετωπίζονται έγκαιρα και η βλάβη μεγαλώνει και επιδεινώνεται (επιμολύνεται) λόγω έλλειψης κατάλληλης φροντίδας και της συνεχιζόμενης δραστηριότητας. Λόγω της διαβητικής νευροπάθειας έχουμε πολλές αλλαγές στην μορφολογία του ποδιού (γαμψοδακτυλία, προσβολή κεφαλών μεταταρσίων, μετατόπιση του υποδόριου λίπους μεταταρσίων) που οδηγούν σε κάλους, ξηροδερμία και στη βαρύτερη επιπλοκή της αρθροπάθειας Charcot.
Με την αύξηαη της συχνότητας του διαβήτη αναμένεται αύξηση και των επιπλοκών της νόσου Από τις σοβαρές όμως επιπλοκές του ΣΔ. (καρδιαγγειακά νοσήματα, νεφρική ανεπάρκεια, απώλεια όρασης) αυτή που φοβίζει περι σοτερο τους διαβητικούς είναι οι ακρωτηριασμοί Υπολογίζεται ότι το 70% των ακρωτηριασμών συμβαίνει σε διαβητικό πληθυσμό ο οποίος έχει 25 φ0pές μεγαλύτερο κίνδυνο να χάσει το ένα ή και τα δύο πόδια σε σύγκριση με τον υπόλ πληθυσμό.
Η μέση επίπτωση των ακρωτηριασμών στα άτομα με διαβήτη είναι περιπου 4 περιπτώσεις στα 1000 ατομα το χρόνο, πράγμα που σημαίνει ότι στην Ελλάδα γίνονται πάνω απο 2500 ακρωτηριασμοί το χρόνο! Παγκοσμίως γίνεται 1 ακρωτηριασμός κάθε 20 δευτερόλεπτα λογα διαβητικού ποδιού.
Χρειάζεται λοιπόν να επιστήσουμε την προσοχή και την προσπάθεια των διαβητικών κυρίως στην πρόληψη της Επιπλοκής του Διαβητικού Ποδιού και αυτό γίνεται με την σωστή ενημέρωση από τον ειδικό ιατρό και τις οδηγίες αυτοπαρακολούθησης και προσωπικής φροντίδας των ποδιών. Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση του προβλήματος από τους ειδικούς (τοπική φροντίδα κατάλληλη φαρμακευτική ανων χειρουργικοί καθαρισμοί, πιθανόν αγγειοπλαστική ή άλλες απαραίτητες παρεμβάσεις κ.α), Είναι καθοριστικά για το τελικό αίσιο αποτέλεσμα.
Υπάρχουν πρακτικές οδηγίες για την αντιμετώπιση και την πρόληψη του Διαβητικού Ποδιού από την Διεθνή Ομάδα Εργασίας για το Διαβητικό Πόδι. Όσο για την αντιμετώπιση της επιπλοκής του Διαβητικού Ποδιού ο ειδικός αγγειοχειρουργός σε συνεργασία με πολλές άλλες ειδικότητες παθολόγος, διαβητολόγος, λοιμωξιολόγος, ακτινολόγος, ορθοπεδικός, πλαστικός χειρουργός ποδίατος, ψυχολόγος κ.α.) θα ασχοληθούν για να έχουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τη διάσωση του μέλους του ασθενούς.
