Τα παιδιά μαθαίνουν από τις διατροφικές συμπεριφορές των γονιών τους. Ιδιαίτερα τα κορίτσια, είναι πολύ επιρρεπή στη μίμηση της διατροφικής συμπεριφοράς της μητέρας τους. Όταν λοιπόν η μητέρα «κάνει δίαιτα» ακούγονται συχνά στο σπίτι σχόλια όπως: «δεν επιτρέπεται να φάω αυτό» ή «πρέπει να φάω πολύ λίγο».
Αυτοί οι διατροφικοί περιορισμοί συνήθως συνοδεύονται από ισχυρά συναισθήματα πείνας και άρνησης. Όταν η μητέρα υποκύψει σε κάποιο περιορισμό, η κόρη παρατηρεί τις τύψεις και τις ενοχές που ακολουθούν, υιοθετώντας και αυτή, την ίδια συμπεριφορά.
Οι δύο κυριότερες διατροφικές διαταραχές είναι η νευρική ανορεξία και η νευρική βουλιμία. Τα αίτια εμφάνισης διατροφικής διαταραχής είναι ποικίλα και περιλαμβάνουν κοινωνικούς, ψυχολογικούς και σωματικούς παράγοντες.
Υπάρχουν ωστόσο και περιστατικά «μετάδοσης» της διαταραχής, από ένα άτομο της οικογένειας στο άλλο. Ένα παράδειγμα είναι οι μητέρες που πιέζουν τις κόρες τους να τις ακολουθήσουν στη δίαιτα. Σύμφωνα με έρευνα, οι μητέρες κοριτσιών με προβλήματα διατροφικής συμπεριφοράς παρουσίαζαν και οι ίδιες παρόμοια προβλήματα, πίστευαν πως οι κόρες τους έπρεπε να χάσουν περισσότερο βάρος και κατέκριναν την εμφάνιση των κοριτσιών τους περισσότερο από μητέρες χωρίς προβλήματα διατροφικής συμπεριφοράς.
Εάν κάποιος από τους γονείς είναι σε πρόγραμμα απώλειας βάρους, τότε καλό είναι τα σχόλιά του να εστιάζονται στο τι να τρώει και όχι στο τι να μην τρώει. Ακολουθώντας ένα ισορροπημένο πρόγραμμα αδυνατίσματος, είναι μια καλή ευκαιρία να προωθήσει την υγιεινή διατροφή σε όλα τα μέλη της οικογένειας. Για παράδειγμα, συστήνεται να σερβίρονται και στα παιδιά φρούτα, τα οποία αποτελούν σημαντικό μέρος μιας δίαιτας.
Οι γονείς πρέπει να είναι προσεκτικοί με τη διατροφική τους συμπεριφορά διότι αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για τα παιδιά τους.
