Κατάγματα και κατάγματα – εξαρθρήματα αγκώνα

Κατάγματα και κατάγματα – εξαρθρήματα της περιοχής του αγκώνα

Tα κατάγματα και τα κατάγματα-εξαρθρήματα της περιοχής του αγκώνος διακρίνονται σε αυτά του κάτω πέρατος του βραχιονίου και σε αυτά του άνω πέρατος της κερκίδος και/ή της ωλένης. Μερικές φορές συνοδεύονται και από σοβαρές ρήξεις συνδέσμων της περιοχής.

Ειναι ιδιαίτερα δύσκολες κακώσεις και απαιτείται μεγάλη εμπειρία στην αντιμετώπισή τους, επειδή συμβαίνουν σε περιοχές που τα οστά έχουν πολύπλοκη μορφή και διάφορα σημαντικά αγγεία και νεύρα βρίσκονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο.

Η αντιμετπώπισή τους σχεδόν πάντοτε είναι χειρουργική. Χρησιμοποιούνται ειδικές πλάκες και βίδες. Στα κατάγματα του άνω πέρατος της κερκίδος συχνά αντικαθίσταται η κεφαλή της κερκίδος με προσθετική κεφαλή (αρθροπλαστική). Σε ασθενείς της 3ης ηλικίας συντριπτικά κατάγματα, ορισμένες φορές, αντιμετωπίζονται με ολική αρθροπλαστική.

Ακόμη και με τις καλύτερες προϋποθέσεις τα μη ικανοποιητικά αποτελέσματα μπορεί να φθάσουν στο 30%. Το σημαντικότερο πρόβλημα που μαροχρόνια αντιμετωπίζει ο άρρωστος είναι η δυσκαμψία (αγκύλωση) του αγκώνα.

Η χειρουργική επέμβαση γίνεται συνήθως με γενική αναισθησία. Ο χρόνος παραμονής στο νοσοκομείο είναι 5-7 ημέρες. Μετεγχειρητικά μπορεί να εμφανιστεί κινητική και/ή αισθητική δυσλειτουργία λόγω επηρεασμού νεύρων της περιοχής (ωλένιο, μέσο, κερκιδικό). Τέτοιου είδους προβλήματα είναι παροδικά, στις περισσότερες περιπτώσεις.

Στην πρώτη μετεγχειρητική περίοδο ο ίδιος ο άρρωστος αρχίζει προσεκτικά κινήσεις του αγκώνα, με τον τρόπο που ο χειρουργός του θα του επιδείξει. Φυσιοθεραπεία προστίθεται αργότερα.