Μεταταρσαλγία – Πτώση των κεφαλών των μεταταρσίων
Εμφανίζεται κυρίως στις γυναίκες στη μέση ηλικία ως αυτοτελής πάθηση ή μαζί με τη βλαισότητα του μεγάλου δακτύλου. Οι αιτίες δεν είναι γνωστές αλλά υπάρχει συσχέτιση με ορμονικές μεταβολές που συμβαίνουν περι την εμμηνόπαυση. Το κύριο ενόχλημα είναι πόνος που εντοπίζεται στο πέλμα, αντίστοιχα στο σημείο προβολής των κεφαλών των μεταταρσίων. Συχνό εύρημα είναι οι τύλοι (κάλοι) που αναπτύσσονται στην περιοχή αντιδραστικά λόγω της μεγάλης πίεσης που δέχεται το δέρμα. Επίσης συχνή είναι και η παραμόρφωση των δακτύλων, που μπορεί να πάρει τη μορφή της σφυροδακτυλίας ή γαμψοδακτυλίας ή επαλληλίας.
Στο εμπόριο διατίθενται διάφορα ένθετα στα υποδήματα (πάτοι) τα οποία, ιδίως σε αρχικά στάδια της παραμόρφωσης, μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση από τα συμπτώματα. Ουσιαστική λύση παρέχεται με τη χειρουργική επέμβαση. Οι τεχνικές που είναι γνωστές για την αντιμετώπιση της πάθησης περιλαμβάνουν οστεοτομίες διαφόρων τύπων, οι οποίες συγκρατούνται με πολύ μικρές ειδικές βίδες ή πλάκες με βίδες ή βίδες με σύρματα.
Οι επεμβάσεις γίνονται με γενική, ενδορραχιαία ή στελεχιαία αναισθησία. Η τελευταία γίνεται με 3-4 ενέσεις στην περιοχή των σφυρών (αστραγάλου). Εκτός από την γενική αναισθησία, στις άλλες περιπτώσεις ο/η ασθενής είναι σε εγρήγορση (ξύπνιος/α) αλλά βεβαίως δεν πονάει.
Η εγχείρηση είναι λεπτή και απαιτητική και προϋποθέται ευρεία εμπειρία. Μετεγχειρητικώς ο/η ασθενής κινητοποιείται κατά κανόνα αμέσως, η νοσηλεία στο νοσοκομείο είναι 2-3 μέρες, δεν χρειάζονται ειδικά υποδήματα και σε λίγες εβδομάδες έχει επανέλθει στις δραστηριότητές του/της. Οίδημα (πρήξιμο) παρατηρείται για αρκετές εβδομάδες μετά την χειρουργική επέμβαση Η μεγάλη προσφορά της χειρουργικής παρέμβασης στη συγκεκριμένη πάθηση έγκειται στο ότι λίγες εβδομάδες μετεγχειρητικά οι τύλοι προοδευτικά εξαφανίζονται και ο/η ασθενής απαλλάσεται από τους πόνους. Η εμφάνιση του ποδιού βελτιώνεται σημαντικά.