Τα δέκα βήματα που πρέπει να ακολουθήσω, όταν το παιδί μου είναι άρρωστο
- Σέβομαι την όρεξή του, η οποία μπορεί να είναι χαμηλή και δεν το πιέζω να φάει.
- Δεν προτείνω «δύσκολα» για το γούστο του φαγητά, αλλά αυτά που προτιμά, αρκεί να είναι υγιεινά και ελαφριά.
- Φροντίζω να του χορηγώ πολλά υγρά από το στόμα για να μην αφυδατωθεί και να παρακολουθώ την ούρησή του, ώστε να είναι άφθονη.
- Εφαρμόζω τους απλούς και πρακτικούς χειρισμούς που γνωρίζω και που μπορούν να το βοηθήσουν: ελαφρύ ντύσιμο για τον πυρετό, επιθέματα για το κοιλιακό άλγος ή για την ωταλγία, ροφήματα για το βήχα κτλ.
- Εάν παρουσιάζει υψηλό πυρετό δεν αγχώνομαι, (τα παιδιά συνήθως είναι δυνατοί οργανισμοί και γι’αυτό κάνουν υψηλό πυρετό), αλλά φροντίζω να ενημερώσω την Παιδίατρό μου.
- Γενικά, δίνω περισσότερη σημασία στη γενική κατάσταση του παιδιού και όχι στο ύψος του πυρετού. Παρακολουθώ με προσοχή εάν είναι ζωηρό και ευδιάθετο, όταν του πέφτει ο πυρετός. Εάν είναι έντονα «πεσμένο», κακοδιάθετο ή κοιμάται συνέχεια και ξυπνάει με δυσκολία, επικοινωνώ με την Παιδίατρό μου.
- Εάν παρουσιάζει οποιοδήποτε σύμπτωμα που το ένστικτό μου, μου χτυπά καμπανάκι κινδύνου, επικοινωνώ με την Παιδίατρό μου (δεν παίζω με την υγεία του παιδιού μου!)
- Λαμβάνω υπόψιν και τις συμβουλές της μητέρας, των γονιών, των φίλων μου κτλ, αλλά φροντίζω να μην παρεμβαίνουν στο ένστικτό μου, στις γνώσεις μου και στις οδηγίες της Παιδιάτρου μου.
- Αφήνω για λίγο στην άκρη τα όρια και τον εκπαιδευτικό μου ρόλο ως γονέας και ανταποκρίνομαι εξ ολοκλήρου στις ανάγκες του παιδιού μου. Εάν πχ είναι ιδιαίτερα γκρινιάρικο και παραπονιάρικο, του χαρίζω απλόχερα την αγκαλιά και τα φιλιά μου!
- Δίνω θάρρος στον εαυτό μου, λέγοντάς του ότι πρόκειται για κάτι παροδικό και ότι θα τα καταφέρω! Κάθε μέρα μαθαίνω κάτι καινούργιο και γίνομαι όλο και καλύτερος γονιός. Εξάλλου, κανένας δεν γεννήθηκε έτοιμος!
