Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Αθηνών
Γραμματέας του Δ.Σ. της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας
Πρώην Διεθύντρια Κυτταρολογικού Τμήματος Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός»
Η Σοφία Λαμπροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Το 1975 ύστερα από εισαγωγικές εξετάσεις εισήλθε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου και αποφοίτησε το 1981. Ειδικεύτηκε στην Κυτταρολογία στο Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιά και στο Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών. Εργάστηκε ως ιατρός στη Γενική Κλινική Αντωνάκου (Πειραιάς) και στις παιδικές κατασκηνώσεις της Τράπεζας της Ελλάδος. Κατόπιν εργάστηκε ως ειδικευμένη ιατρός στο Τμήμα Παθολογικής Ανατομικής-Κυτταρολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών και στο νοσοκομείο «Ο Ευαγγελισμός», όπου το έτος 2010 προήχθη σε διευθύντρια του Κυτταρολογικού Τμήματος.
Είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών από το έτος 1989 με πληθώρα συμμετοχών σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια.
Διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Εταιρείας Κλινικής Κυτταρολογίας. Είναι μέλος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας ενώ επίσης συμμετέχει στην Παγκόσμια Ομοιοπαθητική Ιατρική Εταιρεία (LMHI) και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Ομοιοπαθητική (ECH). Επίσης είναι μέλος της εκπαιδευτικής ομάδας της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας.
Η ενασχόληση της ιατρού με την ομοιοπαθητική ιατρική μετράει ήδη πολλά χρόνια, όταν από την αρχή της επαγγελματικής της σταδιοδρομίας διαπίστωσε ότι η κλασσική ιατρική μπορεί να προσφέρει σημαντικά οφέλη στην υγεία του ασθενούς, αλλά πολλές φορές δεν αντιμετωπίζει την αιτία που προκαλεί το σύμπτωμα και άρα την ασθένεια, αλλά επικεντρώνεται στην αποκατάσταση των εκάστοτε συμπτωμάτων με συχνά αναπόφευκτες παρενέργειες. Έχοντας λοιπόν ως γνώμονα την θεμελιακή αρχή της ομοιοπαθητικής ιατρικής πως «δεν υπάρχουν ασθένειες, αλλά άνθρωποι που ασθενούν», ακολουθεί τη μέθοδο της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, η οποία δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο ψυχικό προφίλ του ασθενούς, αντιμετωπίζοντάς τον ολιστικά ως ψυχοσωματικό σύνολο με σκοπό τη θεραπεία τόσο των συμπτωμάτων, όσο και των χρόνιων προδιαθέσεων του ατόμου.
Κατά τη διάρκεια της πολυετούς ενασχόλησής της με την κλασσική ιατρική αλλά και έχοντας μελετήσει ενδελεχώς και την ομοιοπαθητική ιατρική, διαπίστωσε πως η τελευταία αποτελεί μία θεραπευτική μέθοδο απαλλαγμένη από κάθε είδους παρενέργειες, η οποία τοποθετεί τον ασθενή στο επίκεντρο. Η ομοιοπαθητική ιατρική χρησιμοποιεί εξατομικευμένες θεραπείες, επιδιώκοντας να διερευνήσει πολυεπίπεδα την ασθένεια, απομακρυνόμενη από τη λογική της διαχείρισης ασθενειών και προσανατολιζόμενη στη λογική της διαχείρισης του προβλήματος.
Η ακολουθούμενη από την ιατρό μέθοδος της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Ομοιοπαθητικής βασίζεται στην ολιστική θεώρηση του ασθενούς αντιλαμβανόμενη πως ο διαχωρισμός του ψυχοσωματικού συνόλου οδηγεί στην αποσπασματική αντιμετώπιση με πεπερασμένη διάρκεια και αποτελέσματα.
Σε μία εποχή, όπου η αύξηση των νοσούντων από ψυχοσωματικά νοσήματα είναι δραματική δεν μπορεί να αγνοηθεί η σύνδεση της ασθένειας με την ιδιοσυγκρασία του ατόμου και το πώς το άτομο αντιδρά στη χειροτέρευση των συνθηκών της καθημερινότητας. Η 35ετής πείρα της ιατρού και η επαφή της με χιλιάδες ασθενείς την έχουν οδηγήσει εν τέλει στο συμπέρασμα πως λυδία λίθος της κάθε θεραπείας είναι ο σεβασμός του ασθενούς και η συνεργασία όλων των θεραπευτικών συστημάτων με γνώμονα πάντα την επίτευξη καλύτερης ποιότητας ζωής για τον ασθενή.
Μέλος Συλλόγων και Εταιρειών:
Μέλος της Παγκόσμιας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας (LMHI)
Μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ομοιοπαθητική (ECH)
Μέλος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών
Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Κλινικής Κυτταρολογίας