Η ρινοκολπίτιδα (ιγμορίτιδα όπως αναφέρεται από τους ασθενείς) είναι η φλεγμονή της μύτης και των παραρρινίων κοιλοτήτων, δηλαδή των κόλπων γύρω από τη μύτη, οι οποίες στη συντριπτική τους πλειοψηφία ξεκινούν ως ιογενείς λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού και ένα ποσοστό αυτών επιπλέκονται με μικροβιακή επιμόλυνση στην πορεία της νόσου.
Ποια η διαφορά μεταξύ οξείας και χρόνιας ιγμορίτιδας;
Τα κύρια συμπτώματα για τα οποία παραπονιέται ο ασθενής κατά την οξεία φάση είναι η δυσχέρεια της ρινικής αναπνοής με αυξημένες εκκρίσεις (είτε πρόσθιες ή οπισθορινικές) με ελάττωση της αίσθησης της όσφρησης-γεύσης και αίσθημα βάρους ή πόνου στην περιοχή του προσώπου. Στη χρόνια μορφή της νόσου τα συμπτώματα υπάρχουν για περισσότερο των 3 μηνών, είναι μικρότερης έντασης και πολλές φορές αναπτύσσονται ρινικοί πολύποδες.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Η διάγνωση της ρινοκολπίτιδος βασίζεται στο ιστορικό του ασθενούς και την ενδοσκόπηση της μύτης, με χρήση ειδικού ενδοσκοπίου και κάμερας. Η απλή ακτινογραφία κόλπων προσώπου θα πρέπει να αποφεύγεται λόγω της χορηγούμενης ακτινοβολίας σε συνδυασμό με τη μικρή διαγνωστική της αξιοπιστία.
Η διενέργεια αξονικής τομογραφίας έχει ρόλο σε περιπτώσεις επιπλοκών της οξείας ρινοκολπίτιδος ή τον έλεγχο της έκτασης της χρόνιας μορφής.
Πώς αντιμετωπίζεται;
Η θεραπεία της οξείας ιογενούς ρινοκολπίτιδος πρέπει να αποσκοπεί στην αποκατάσταση του φυσιολογικού αερισμού της μύτης και την παροχέτευση των εκκρίσεων της παραρρίνιων κόλπων με χρήση ρινοπλύσεων και αποσυμφορητικών. Στην περίπτωση της οξείας μικροβιακής ρινοκολπίτιδας η προσθήκη αντιβιοτικών κρίνεται απαραίτητη.
Η χρόνια μορφή της νόσου απαιτεί μια περισσότερο «προσωποποιημένη» αντιμετώπιση με τη μακρά χορήγηση σκευασμάτων ενίσχυσης της φυσιολογικής λειτουργίας της μύτης, όπως αντιισταμινικά σκευάσματα, κορτιζονούχα σπρέυ, ρινοπλύσεις, ειδικές αντιβιώσεις, στεροειδή κ.α.
Ποιος ο ρόλος της ενδοσκοπικής χειρουργικής;
Η χειρουργική θεραπεία της οξείας και της χρόνιας ρινικολπίτιδος έχει μόνο θέση μετά την αποτυχία των συμβατικών θεραπειών και αποσκοπεί στη λύση του προβλήματος και αποφυγή υποτροπών στο μέλλον.
Η ενδοσκοπική χειρουργική αποτελεί τη σύγχρονη μέθοδο αντιμετώπισης της νόσου, εξασφαλίζοντας την αφαίρεση της βλάβης με ακρίβεια, διατήρηση των φυσιολογικών δομών και χωρίς εξωτερικές τομές. Ταυτόχρονα μειώνεται η βαρύτητα του χειρουργείου και η νοσηρότητα του ασθενούς, ελαχιστοποιώντας το ποσοστό υποτροπών.
Μετά την επέμβαση;
Ο ασθενής επιστρέφει στο σπίτι του λίγες ώρες μετά το χειρουργείο και στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν απαιτείται πωματισμός της μύτης. Στην περίπτωση διεγχειρητικής αιμορραγίας απαιτείται η τοποθέτηση αιμοστατικού ταμπόν το οποίο αφαιρείται την επόμενη μέρα. Ο χρόνος απουσίας από την εργασία υπολογίζεται σε 1-2 εβδομάδες και σε αυτό το διάστημα ο ασθενής πρέπει να αποφεύγει να φυσήξει δυνατά τη μύτη του και την άσκηση χειρωνακτικής εργασίας.
