Καρδιαγγειακά νοσήματα: Ποιο ρόλο παίζουν τα συμπληρώματα ω3 λιπαρών;
Πρόσφατη μετα-ανάλυση έρχεται να μας κάνει να αμφισβητήσουμε όσα ξέραμε για τη σχέση των ω3 λιπαρών οξέων με τα καρδιαγγειακά επεισόδια. Η συγκεκριμένη μετα-ανάλυση επέλεξε 10 κλινικές δοκιμές (77917 άτομα) με μέση διάρκεια παρέμβασης τα 4,4 χρόνια, στις περισσότερες εκ των οποίων γινόταν συμπληρωματική χορήγηση τόσο ΕΡΑ όσο και DHA. Το 61,4% των συμμετεχόντων ήταν άντρες με μέση ηλικία τα 64 χρόνια.
Τι δείχνουν τα αποτελέσματα;
- Η τυχαιοποίηση ανάλογα με την πρόσληψη ω3 λιπαρών δεν φάνηκε να έχει καμία συσχέτιση με το σχετικό κίνδυνο για καρδιαγγειακό επεισόδιο (RR, 0.96; 95% CI, 0.90-1.01; P = .12), θάνατο από καρδιαγγειακό επεισόδιο (RR, 0.93; 99% CI, 0.83-1.03; P = .05) ή έμφραγμα του μυοκαρδίου (RR, 0.97; 99% CI, 0.87-1.08; P = .40). Αντίστοιχα, η τυχαιοποίηση βάσει του σχήματος πρόσληψης ω3 λιπαρών δεν έδειξε καμία σύνδεση με αγγειακά επειδόδια ή εγκεφαλικό.
- Η περαιτέρω η ανάλυση των δεδομένων σε υποκατηγορίες ηλικίας, φύλου, ιατρικού ιστορικού και λήψης στατίνης δεν έδωσε και πάλι συσχέτιση μεταξύ των καρδιαγγειακών επεισοδίων και της συμπληρωματικής χορήγησης ω3 λιπαρών.
- Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός πως η συμπληρωματική λήψη ω3 λιπαρών δε φαίνεται να σχετίζεται ούτε με τη θνησιμότητα από όλες τις αιτίες (all cause mortality) (RR, 0.96; 95% CI, 0.92-1.01; P = .16) όπως φαίνεται και στο σχήμα.
Τι χρειάζεται να προσέξουμε όταν ερμηνεύουμε τα αποτελέσματα της μετανάλυσης;
Οι συγγραφείς αναφέρουν πως το διάστημα εμπιστοσύνης σε τόσο μεγάλο όγκο δεδομένων ενδεχομένως να «κρύβει» μία επίδραση της τάξης του 10% μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου με τη συμπληρωματική χορήγηση ω3
Ταυτόχρονα, δύο από τις μελέτες είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο προκατάληψης, μιας και δεν είχαν διπλά τυφλό σχεδιασμό. Αντίθετα, στα δυνατά σημεία της μετανάλυσης συγκαταλέγεται το γεγονός πως σχεδόν όλες οι κλινικές μελέτες (πλην μίας) είχαν διαθέσιμα τα αρχικά δεδομένα τους και έτσι έγινε πιο σωστά η περαιτέρω ανάλυσή τους.
Ποια ερωτήματα δημιουργούνται;
Συνεπώς, τα παραπάνω δεδομένα λοιπόν δεν ενθαρρύνουν τη συμπληρωτική πρόσληψη 1 γραμμαρίου ω3 λιπαρών για τη μείωση ή την πρόληψη των καρδιαγγειακών συμβάντων. Χρειάζεται άραγε μεγαλύτερη δόση ή διαφορετικός τρόπος πρόσληψης π.χ. μέσω της τροφής; Υπό ποιες συνθήκες μπορεί η αντιφλεγμονώδης επίδραση τους να δράσει ως προστατευτικός παράγοντας; Μελλοντικές μελέτες θα χρειαστούν για να μας δώσουν την απάντηση ενώ, μέχρι τότε, είναι σημαντικό να μένουμε ενημερωμένοι!
