Για λόγους οι οποίοι δεν είναι γνωστοί, ορισμένα άτομα, κυρίως γυναίκες, αρχίζουν στη μέση ηλικία να εμφανίζουν βαισοπλατυποδία, ενώ μέχρι τότε δεν είχαν παρατηρήσει κάποια παραμόρφωση.
Πριν εμφανιστεί η βλαισότητα (προς τα έξω απόκλιση του ποδιού) συνήθως προηγείται για μήνες πόνος στην έσω πλευρά του ποδιού στην περιοχή κάτω από το έσω σφυρό (έσω πλευρά του αστραγάλου). Αυτό οφείλεται σε τενοντίτιδα του οπισθίου κνημιαίου μυός. Καθώς ο τένων διατείνεται (ξεχηλώνεται), η πτέρνα παρεκτοπίζεται προς τα έξω και προοδευτικά χάνεται η καμάρα του ποδιού. Σε πιο προχωρημένα στάδια υπάρχει πόνος και στην έξω πλευρά. Η κατάσταση αυτή δυσκολεύει σημαντικά τον/την ασθενή καθώς κάνει τη βάδιση ιδιαίτερα επώδυνη.
Διάφορα υποστηρικτικά ένθετα (πάτοι) χρησιμοποιούνται σε αρχικά στάδια αλλά η αποτελεσματικότητά τους είναι περιορισμένη. Η χειρουργική θεραπεία αποσκοπεί στο να επαναφέρει το πόδι στους ανατομικούς άξονες. Οι χειρουργικές τεχνικές είναι συνήθως συνδυασμοί τενοντομεταφορών, οστεοτομιών και/ή αρθροδέσεων. Σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση η τεχνική που επιλέγεται εξαρτάται από την ηλικία του/της ασθενούς, το βάρος, τον βαθμό της παραμόρφωσης και από το αν έχει αναπτυχθεί αρθρίτιδα στις παρακείμενες αρθρώσεις.
Οι εγχειρήσεις πραγματοποιούνται υπό γενική ή ραχιαία αναισθησία. Ο χρόνος παραμονής στο νοσοκομείο είναι λίγες μέρες. Μετεγχειρητικώς μπορεί να χρειαστεί να τοποθετηθεί γύψος ή άλλου είδους νάρθηκας επί μερικές εβδομάδες. Η μετεγχειρητική φόρτιση του σκέλους επιτρέπεται ανάλογα με το είδος της επέμβασης. Τα ράμματα αφαιρούνται 2 εβδομάδες μετά από την επέμβαση.