Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Θεσσαλονίκη. Θεωρώ τον εαυτό μου ιδιαίτερα τυχερό γιατί είμαι ένας από τους ανθρώπους που αγαπώ αυτό που επαγγέλλομαι.
Ξεκίνησα τις σπουδές μου στην Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης από όπου αποφοίτησα το 1996.
Εξειδικεύτηκα στη Συμβουλευτική Ψυχολογία σπουδάζοντας για τρία χρόνια στο City University του Λονδίνου, από όπου έλαβα το 2000 το μεταπτυχιακό μου δίπλωμα (M.Sc.).
Γυρίζοντας στην Ελλάδα συνέχισα την μεταπτυχιακή μου εκπαίδευση στην Συμβουλευτική Ζευγαριών στα πλαίσια του Ινστιτούτου Συστημικής Θεραπείας Θεσσαλονίκης. Στην διάρκεια των σπουδών μου εκπαιδεύτηκα σε ένα ευρύ φάσμα ψυχοθεραπευτικών προσεγγίσεων με κεντρικό άξονα την προσωποκεντρική ψυχοθεραπεία με την χρησιμοποίηση βιωματικών και δημιουργικών τεχνικών.
Από το 1996 έως και σήμερα είχα την ευκαιρία να εργαστώ σ’ ένα ευρύ πλαίσιο φορέων όπως:
Εργαστήριο Ψυχολογικό Τμήμα της Α’ Πανεπιστημιακής Ψυχιατρικής Κλινικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Ιατρικό Κέντρο Γυναικών στο Turnpike Lane του Λονδίνου
Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Παιδιών Kids Company (Λονδίνο).
Υπηρεσία Ειδικών Κοινωνικών Ομάδων του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού
Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης «Νελενίς»
Έχω υπάρξει εισηγήτρια σε διάφορα σεμινάρια και ημερίδες με θέματα όπως «Η Συμβουλευτική στην Πράξη», «Η σημασία του παιχνιδιού», «Η εικόνα του σώματος και οι διαταραχές διατροφής», «Πένθος και απώλεια». Είμαι ιδρυτικό μέλος και επιστημονική συνεργάτιδα της μη κερδοσκοπικής εταιρείας «Ψυχολογία - Τέχνη».
Από το 2002 διατηρώ ιδιωτικό γραφείο στα πλαίσια του οποίου παρέχω ένα ευρύ φάσμα ατομικής ψυχοθεραπείας και συμβουλευτικής. Εργάζομαι με ενήλικες, εφήβους και ζευγάρια και ασχολούμαι, μεταξύ άλλων, με κρίσεις πανικού, κατάθλιψη, φοβίες, εμμονές, πένθος, ψυχοσωματικά συμπτώματα, προβλήματα σχέσεων και σχέσεις γονέων – παιδιών.
Στόχος μου είναι να προσφέρω ένα υποστηρικτικό περιβάλλον μέσα στο οποίο το άτομο που θα με επισκεφτεί θα νιώσει ότι μπορεί να μιλήσει ελεύθερα και ανοιχτά, για όλα όσα το απασχολούν και το επιβαρύνουν. Μέσα από τον θεραπευτικό διάλογο τα προβλήματα αποσαφηνίζονται και περισσότεροι δρόμοι ανοίγονται για την αντιμετώπιση τους.