Πολλοί είναι οι παράγοντες που συμβάλλουν στο αίσιο τέλος του ταξιδιού ενός ζευγαριού προς την επιθυμητή σύλληψη. Όταν αυτή λοιπόν καθυστερεί, οι Ιατροί επικεντρώνονται αρχικά στον εργαστηριακό-κλινικό έλεγχο του ορμονικού και αναπαραγωγικού συστήματος των δύο φύλων. Αν δεν προκύψει κάποια παθολογία, η τελική ευθύνη εμπίπτει στο άγχος που κατακλύζει τη μέλλουσα μητέρα ή τον μέλλοντα πατέρα.
Ψυχολογικά εμπόδια, επώδυνες ιστορίες του παρελθόντος, φόβος, ανησυχία και άγχος μπορούν να υποβάλλουν τον οργανισμό σε τεράστιο στρες, μειώνοντας κατακόρυφα τις πιθανότητες της σύλληψης. Έχω δει γυναίκες που αγωνίζονται να συλλάβουν, ενώ ταυτόχρονα παλεύουν να ισορροπήσουν με την κατάθλιψη, είτε λόγω του χαμού κάποιου αγαπημένου ατόμου, είτε λόγω μιας προηγηθείσας αποβολής. Άλλες φέρουν ενοχικά συναισθήματα, λόγω κάποιων λανθασμένων αποφάσεων που πήραν στο παρελθόν, είτε έχουν βιώσει τραύματα, τα οποία έχουν δημιουργήσει επώδυνες ουλές στον εσωτερικό τους κόσμο. Επίσης, δεν είναι λίγες οι γυναίκες που αναφέρουν καθαρή συσχέτιση έναρξης των ανωμαλιών της περιόδου ή της διακοπής της, με έναν χωρισμό, έναν θάνατο στην οικογένεια και γενικότερα με ένα ιδιαίτερα στρεσογόνο γεγονός που προηγήθηκε. Εν τέλει, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το στρες που βιώνει το ζευγάρι κατά τη διάρκεια θεραπειών για την ενίσχυση της γονιμότητας. Οι ορμονικές θεραπείες υποβάλλουν σε τεράστια καταπόνηση, τόσο τον οργανισμό της μέλλουσας μητέρας, όσο και το ψυχοσυναισθηματικό της κόσμο. Επίσης, το άγχος του αποτελέσματος μπορεί να οδηγήσει σε έντονες αρνητικές εκδηλώσεις, είτε από τον μέλλοντα πατέρα, είτε από τη μέλλουσα μητέρα, τη στιγμή μάλιστα που η ανάγκη για ψυχολογική στήριξη του ενός ή του άλλου υπάρχει πιο έντονη από ποτέ.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, ότι η ψυχοσυναισθηματική μας ισορροπία είναι τόσο σημαντική, αλλά και αλληλένδετη με τη σωματική μας ευεξία. Η Ομοιοπαθητική Ιατρική, ενισχύει ολιστικά την γονιμότητα, διοχετεύοντας την ενέργειά της σε σώμα, ψυχή και πνεύμα, με ήπιο και ομαλό τρόπο, χωρίς παρενέργειες. Η Ομοιοπαθητική προσέγγιση, μέσω του ομοιοπαθητικού ιστορικού, προσφέρει τη δυνατότητα στη μέλλουσα μητέρα και τον μέλλοντα πατέρα να εκφράσουν τα σωματικά τους προβλήματα και τα ψυχοσυναισθηματικά τους εμπόδια, χωρίς προκαταλήψεις από πλευράς του Ιατρού. Η γονιμότητα ενισχύεται, τόσο μέσω της ενίσχυσης του αναπαραγωγικού συστήματος, όσο και μέσω της επανάκτησης της ισορροπίας του οργανισμού σε ψυχοδιανοητικό επίπεδο. Η ισορροπία σε όλα τα επίπεδα είναι υποχρεωτική για τη δημιουργία της νέας ζωής.
