Ο όρος κεφαλαλγία ή στη λαϊκή ορολογία «πονοκέφαλος» σημαίνει πόνος στην περιοχή του κεφαλιού. Σε γενικές γραμμές ξεχωρίζουμε τις κεφαλαλγίες σε δύο μεγάλες κατηγορίες, τις «πρωτοπαθείς» και «δευτεροπαθείς».
Δευτεροπαθής ονομάζεται όταν η κεφαλαλγία οφείλεται σε κάποια αναγνωρισμένη παθολογική αιτία όπως ιγμορίτιδα, ωτίτιδα ή οφθαλμολογικά προβλήματα. Η λίστα με τις αιτίες είναι μεγάλη και περιλαμβάνει εκατοντάδες παθήσεις.
Στην συντηρητική πλειοψηφία όμως των περιπτώσεων δεν βρίσκουμε συγκεκριμένη άλλη παθολογική αιτία που τον προκαλεί και τις ονομάζουμε πρωτοπαθείς κεφαλαλγίες. Είναι αυτή η κατηγορία που πολλές φορές τη συνδέουμε με «ψυχολογικά» αίτια. Ανάλογα με τη θέση εντόπισης της πρωτοπαθούς κεφαλαλγίας τη διακρίνουμε σε ημικρανίες, κεφαλαλγίες τάσης και αθροιστικές κεφαλαλγίες.
Ημικρανίες: Είναι ο πιο συχνός τύπος και πιάνει πιο συχνά τις γυναίκες, εμφανίζει πολλές φορές περιοδικότητα. Ο πόνος καταλαμβάνει το μισό κεφάλι συνήθως αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε πολλές άλλες θέσεις .Συνυπάρχουν πολλές φορές και άλλες ενοχλήσεις όπως δυσανεξία στις μυρωδιές, τον θόρυβο, και όπτικές παραισθήσεις.
Πονοκέφαλος τάσεως: Στην περίπτωση αυτή πονάνε και οι δυο μεριές του κεφαλιού, με μεγαλύτερη ένταση στους κροτάφους ή το μέτωπο. Άλλες φορές μπορεί να πιάσει και τον αυχένα ή το πίσω μέρος του κεφαλιού. Πολλές φορές τον περιγράφουν σα να τους σφίγγει μία μέγγενη το κεφάλι ή να έχουν ένα βάρος στο κεφάλι τους. Σε αυτόν τον τύπο δεν υπάρχει δυσανεξία στο φως και τους θορύβου, ούτε τάση για εμετό. Παρατηρείται συχνά σε αγχώδεις και ευαίσθητους – μελαγχολικούς ανθρώπους.
Αθροιστική κεφαλαλγία: Είναι το πιο σπάνιο είδος. Η πιο σπάνια αιτία κεφαλαλγιών, με συχνότητα περίπου 1/10.000. Πρόκειται για τον πιο δυνατό πονοκέφαλο και εντοπίζεται πάντα στην ίδια πλευρά του κεφαλιού, συνήθως πίσω από το μάτι και γύρω από αυτό. Συνοδεύεται πολλές φορές με δακρύροια, κοκκίνισμα του ματιού ή και μπούκωμα της μύτης από τη μεριά που πονάει. Είναι τέτοια η ένταση του πόνου που πολλοί ασθενείς αισθάνονται ότι θα τους βγει το μάτι έξω. Ο ασθενής που έχει τέτοια κεφαλαλγία είναι πολύ ανήσυχος και πηγαινο-έρχεται νευρικά. Άλλο χαρακτηριστικό είναι η περιοδικότητα. Οι κρίσεις έρχονται κατά περιόδους με μεγάλα μεσοδιαστήματα ύφεσης.
Η ομοιοπαθητική αντιμετωπίζει τις κεφαλαλγίες προσεγγίζοντας τον ασθενή ολιστικά. Λαμβάνονται υπ΄όψιν όλες οι ιδιαιτερότητες που μπορεί να έχει ο ασθενής τόσο ως προς το κύριο πρόβλημα του ,εν προκειμένου την κεφαλαλγία, αλλά και γενικότερα όπως διατροφή, ύπνος, συνήθεις κλπ, ώστε να επιλεγεί το κατάλληλο ομοιοπαθητικό φάρμακο που θα συντονίσει τον οργανισμό σε ένα ανώτερο επίπεδο υγείας. Στόχος στην θεραπεία των κεφαλόπονων με ομοιοπαθητική είναι όχι μόνο να μειώσουμε την ένταση και τη συχνότητα των κρίσεων, αλλά να επαναφέρουμε μια νέα ισορροπία σε όλα τα επίπεδα του οργανισμού, νοητικά – ψυχικά – σωματικά.
