Καραγρηγορίου Γρηγόριος

Γεννήθηκα το 1973 σε μια οικογένεια γεμάτη πολιτική, χωρίς όμως κομματικές παρωπίδες και φανατισμό. Μεγάλωσα στον Κορυδαλλό, πρόλαβα τις τελευταίες αλάνες, έπαιξα μπάσκετ στον Πλάτωνα, είδα τον Γιαννάκη με τη φανέλα του Ιωνικού από κοντά, πέρασα την εφηβεία δίπλα στις δύσκολες πλατείες με φίλους που πάλευαν πάντα τα προβλήματα με ψυχή και καρδιά. Πήγα στο δημόσιο σχολείο, έβγαλα το 2ο Γυμνάσιο και Λύκειο, και τη τελευταία τάξη στο 3ο Λύκειο Κορυδαλλού. Πήρα το πτυχίο της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και ειδικότητα στην Παιδιατρική. Δούλεψα με όρεξη και από την πρώτη μέρα στις γνωστές ελληνικές συνθήκες που βρίσκει ένας νέος γιατρός. Στο δημόσιο νοσοκομείο, στο Κρατικό της Νίκαιας, σε ιδιωτικά νοσοκομεία και κλινικές, στον ερευνητικό τομέα, σε δράσεις αλληλεγγύης, σε ασφαλιστικά ταμεία με σύμβαση και στο ελεύθερο επάγγελμα. Συνεχίζω - και δε σκοπεύω να σταματήσω - να είμαι ένας ενεργός γιατρός της κοινότητας, δίπλα στα παιδιά και τις οικογένειες, στον Κορυδαλλό, στη Νίκαια, το Κερατσίνι, το Πέραμα. Ζω εδώ με την οικογένεια μου, την γυναίκα μου Ελένη Μαχά και τις δυο μικρές μας κόρες. Στις γειτονιές που χτυπήθηκαν περισσότερο από την ανεργία, την οικονομική κρίση, τα προβλήματα στις δομές υγείας και παιδείας και την περιβαλλοντική υποβάθμιση. Στις γειτονιές που οι κομματικοί σωλήνες και οι εκπρόσωποι τους, όχι μόνο δεν έλυσαν τίποτα, αλλά το μόνο που κατάφεραν είναι να διαιωνίσουν τα δικά τους αδιέξοδα, να γεμίσουν με λόγια την ανεπάρκεια τους. Στις γειτονιές που έχουν ανάγκη νέους, ενεργούς πολίτες να μοιράζονται τα κοινά τους προβλήματα και να μην μετρούν κουκιά σε κομματικούς στρατούς. Για πολίτες που θέλουν να δουλέψουν, να αναπτυχθούν, να ζήσουν. Με αυτήν την αγωνία και με αυτήν την υπόσχεση στους φίλους και τους γείτονες μου ασχολήθηκα με τα κοινά. Γιατί πρέπει να τα αλλάξουμε όλα χωρίς να γκρεμίσουμε τη χώρα. Γιατί θέλω τα παιδιά μας να μεγαλώσουν σε μια βήτα Πειραιά που να μην είναι πια στη βήτα κατηγορία.